“ Lỗ Thủng Lịch Sử &Apos; Là Một Cú Nổ Cầu Chì, “Lỗ Thủng Lịch Sử” Của Ai

(Sot) – Në ditët e fundit, fshati letrar vietnamez ka ngjallur opinionin publik për shkak të një poezie të quajtur Vrima Historike (LLLS) nga autori Nguyen Huu Hong Minh të botuar 19 vjet më parë. Poeti Le Thieu Nhon e lexoi këtë poezi në faqen e facebook-ut të shkrimtarit Truc Phuong; dhe Le Thieu Nhon shkroi në faqen e tij në facebook duke marrë rreth 600 komente dhe afro 200 shpërndarje.

Po shikoni: “History Holes &Apos; Është një shpërthim siguresash

Letërsia ushqen dhe ushqen shpirtrat e fëmijëve Zhvillimi i letërsisë dhe artit bëhet forca shpirtërore e të gjithë kombit Kryeministri punon me Unionin e Shoqatave Letrare dhe Artistike të Vietnamit
Nga pranimi i anëtarëve

Revista elektronike e sotme kontaktoi poetin Le Thieu Nhon dhe i bëri një sërë pyetjesh, por ai nuk pranoi të përgjigjet sepse “zbuloi se poema LTLS ishte shkrimtari Truc Phuong, jo unë” dhe sepse ai nuk e kishte lexuar. Këtë poezi e mora fjalë për fjalë 19 vjet më parë derisa e lexova në facebook-un e shkrimtarit Truc Phuong.

Sot ai është kontaktuar përmes numrit të celularit të poetit Nguyen Quang Thieu, President i Shoqatës së Shkrimtarëve të Vietnamit, por ai nuk ka mundur të telefonojë shumë herë pasi telefoni i është fikur.

Sot ka kontaktuar shkrimtarin Nguyen Binh Phuong, nënkryetar i Shoqatës së Shkrimtarëve të Vietnamit dhe përgjegjës për fushën krijuese të kësaj shoqate. Sipas shkrimtarit Nguyen Binh Phuong, anëtarët e pranuar në shoqatë votohen nga komiteti ekzekutiv i shoqatës. Para votimit, anëtarët e komitetit ekzekutiv shqyrtojnë punën e aplikantit. Me autorin Nguyen Huu Hong Minh, komiteti ekzekutiv shqyrtoi veprën e tij në prozë, sepse ai u pranua në shoqatë në fushën e prozës, jo të poezisë. Duke kuptuar se proza ​​e Nguyen Huu Hong Minh arriti një cilësi të caktuar përmes votave të anëtarëve të komitetit ekzekutiv dhe votave dërrmuese, ai u bë anëtar i shoqatës.

Poeti Nguyen Huu Hong Minh (majtas) u ftua t’i bashkohej shoqatës nga Presidenti i Shoqatës së Shkrimtarëve të Vietnamit Nguyen Quang Thieu (djathtas). Foto e siguruar nga poeti Nguyen Huu Hong Minh.

Nguyen Huu Hong Minh: Dikur jetoja me gjysmë zemre

Sot, u bë një pyetje dhe poeti Nguyen Huu Hong Minh (NHHM) u përgjigj.

Sot: Poema The Hole in History (LLLS) që keni shkruar 19 vjet më parë mendoi se ishte varrosur nga koha dhe tani ajo vazhdon të bëjë bujë, a është kjo sepse ju u pranuat në Shoqatën e Shkrimtarëve të Vietnamit?

MHK: Në fakt nuk mendoj kështu. Sepse 19 vite më parë kur lindi poezia, nuk kisha “festival”, por poezia ende bëri bujë. Poema LTLS është vendosur në një “zonë të ndaluar” nga agjencia e menaxhimit, duke dekurajuar NHHM të shkruajë dhe të shkruajë për NHHM” me një takim dhe udhëzime të rrepta. Kështu më tha gazetarja Ho Thu Hong (në atë kohë zëvendëskryeredaktore e Sportit dhe Kulturës), por ajo gjithsesi gjeti një mënyrë për të më lënë të shfaqesha dhe të shkruaja në gazetën TTVH në atë kohë për të fituar jetesën gjatë një krizë.dëshpërim. Gazetat e asaj kohe (2003) nuk lejoheshin të shtypnin artikuj me emrin NHHM. Edhe gazeta Thanh Nien më kërkoi gjithashtu të ndryshoja emrin tim, nëse mund ta printoja, do të merrja honorare si reporter i pavarur, ndërsa kryeredaktori i gazetës Thanh Nien e kishte pranuar më parë kërkesën time. Kam mbetur jashtë për gati 10 vjet deri në ditën kur u nda nga jeta kryeredaktori i gazetës Thanh Nien! Ishte një periudhë jetë-vdekjeje që as nuk dua ta kujtoj më…

Sot: Për ju, a është të bëhesh anëtar i Shoqatës së Shkrimtarëve të Vietnamit një qëllim që ju të mbani një stilolaps?

MHK: Shoqata e Shkrimtarëve të Vietnamit nuk ka qenë kurrë në mendjen time. Unë jam një artist, një poet i pavarur. Unë e di atë që shkruaj dhe mbaj përgjegjësi për punën time. Asnjë ankim, asnjë keqardhje. Kjo është edhe arsyeja pse u bënë 19 vjet që kur botova të vërtetën për poezinë LTLS.

Sot: A mund të më thoni ju lutem mendimet tuaja për faktin që 19 vjet më parë u përsërit nga dikush në të njëjtën botë shkrimi?

MHK: Nuk e kuptoj pse gjërat janë bërë kaq serioze kur unë jam një poet i pavarur i ftuar për t’u bashkuar me shoqatën nga poeti Nguyen Quang Thieu, President i Shoqatës së Shkrimtarëve të Vietnamit dhe poezia LTLS e shkruar 19 vjet më parë. në mënyrë që unë të mund të jetoja , shijoni skenën e “një stine ferri” pa rrogë të qëndrueshme, duke u shtirur si fantazmë, gjysmë i vdekur, i sapomartuar, lindur, banuar me qira… në atë kohë! Nëse me ftesë të kryetarit të asaj shoqate, kryetar i shoqatës bëhem anëtar i juaj dhe juve dhe nuk ju pëlqen, do të shkoj në shtëpi, por nuk dua të shkoj atje! Dhe ju them gjithashtu, ju e dini që kam ardhur në Shoqatën e Shkrimtarëve të Vietnamit me ftesë nga i ftuari i presidentit! Nëse ka ndonjë gjë, vëllezërit dhe motrat mbyllin derën për të mbrojtur njëri-tjetrin. Mos lejoni që njerëzit të qeshin pa mjaftueshëm etiketën dhe sjelljen minimale kulturore të një njeriu të qytetëruar, e lëre më të një shkrimtari, shkrimtari dhe krijuesi fjalësh. Dhe tani po ju lutem të shkoni në shtëpi!

Përsëriteni vetëm lëndojnë njëri-tjetrin

Shkrimtari Nguyen Mot: Poezia e NHHM ka shumë këngë të mira dhe intensive, por me LTLS, kundërshtoj! Kundërshtimi nuk është gjuhë vulgare apo shterpë me të cilën nuk jam i kënaqur sepse Minh ia bashkangji fjalëve vulgare emrat e vërtetë të grave në botën letrare! Ligjërisht ata mund të padisin Minh, por me tolerancën dhe tolerancën e natyrshme të grave, ata injorojnë rininë e tij të trazuar. Pas 20 vjetësh, njerëzit kanë harruar gradualisht dhe Minh e ka formuar edhe veten në rrugën e kompozimit. Sot poezia perseritet dhe me facebook eshte me e pëlqyer, sigurisht femrat ne poezi jane te lenduara perseri! Pas 20 vitesh, gratë janë bërë nëna dhe gjyshe, Minh ka pasur edhe fëmijë dhe sigurisht që ka ndryshuar edhe perceptimi i Minh. Unë mendoj: Si një burrë i sjellshëm dhe i drejtë, Minh duhet t’u kërkojë falje grave dhe familjeve të tyre. Unë mendoj: Nëse Minh bashkohet me repartin apo tërhiqet, nuk është aq e rëndësishme sa një falje.

Shkrimtari Pham Ngoc Tien: Meqenëse poema e NHHM-së është një poezi e vjetër që është shfaqur për një kohë të gjatë, mendimi im për poezinë është se nuk më pëlqen, veçanërisht që autori ka vendosur emrat specifik të disa shkrimtareve femra, që është sa imorale dhe joetike. ligj. Ata të përmendur mund të padisin autorin për sjellje fyese. Pikëpamja ime është se poezia dhe pranimi i anëtarëve nuk duhet të barazohen dhe ta përdorin këtë si arsye për të revokuar vendimin për pranimin e anëtarëve. Sepse poema ka kohë që ekziston. Pranimi i MHHM në Shoqatë që ndodh në kohën e tanishme nuk ka të bëjë fare me të kaluarën. Është e nevojshme të ndash të kaluarën dhe të tashmen. Të gjithë mund të shpresojnë vetëm se ata që janë të përfshirë dhe përgjegjës për këtë histori duhet të flasin për të mos lejuar që diçka jo e rëndësishme të kthehet në një histori të rëndë tregu. Dhe disa prej jush mbajnë stilolapsa, mallkojnë shumë mirë, por e di që ka nga ju që keni ëndërruar të hyni në Asociacion, por ëndrra nuk u realizua. Qoftë Hoi apo jo, nuk mendoj se është e rëndësishme të shash, por më e rëndësishmja është puna. Dhe gjithashtu shkrimtarët si unë nga e kaluara e deri më tani nuk shkatërrojnë para dhe buxhet, ne jetojmë me profesion, jetojmë mirë dhe me bollëk me veprat tona.

Përkthyesi Nguyen Le Chi: Unë nuk jam aq romantik sa të shkruaj poezi, as aq i çmendur apo mjaft rebel në mënyrë impulsive për të shkruar fjali të diskutueshme më shumë se 19 vjet më vonë siç shkroi Minh. Por për mendimin tim, poezia e tij ka cilësinë dhe personalitetin e vet që jo çdokush mund ta shkruajë. Ndoshta për të poezia është si një autobiografi që i flet zemrës në çdo moment të jetës së tij, rrëmben një emocion shumë personal, shumë të drejtpërdrejtë, lakuriq. Fjalët e tij nuk janë as të lëmuara dhe as pretenduese. Mund të jetë pozitive ose negative, mund të jetë shkëlqyese, ose lavdëruese, ose e dhimbshme, ose e trishtuar, ose dëshpëruese, duke i trumbetuar të gjitha. Mund të simpatizojë një person, por të shkaktojë konfuzion dhe neveri me të tjerët. Është një gjë shumë normale.

Besoj se kur i shkruante për herë të parë vargjet për të kënaqur veten, dhe ndonjëherë ai vetëkënaqësi ndonjëherë i ngjante shumë këngës së LTLS. Edhe mua personalisht nuk më pëlqen kjo këngë dhe mendoj se ky është vetëm një moment rebelimi impulsiv me atë lloj kompozimi underground që kanë bërë shumë artistë dhe shkrimtarë të huaj. Poema përcjell trishtimin në luftën e një njeriu me një ego të madhe që dëshiron të pushtojë botën, por realiteti është më i zhveshur dhe i pafuqishëm nga sa mendojmë. Mund të jetë gjithashtu një dhimbje e shurdhër që shkëput egon nga pafuqia mendore dhe fizike që shumica prej nesh kanë qenë, janë dhe vazhdojnë të vuajnë.

Pjesa që konsiderohet më ofenduese është gjuha e zhveshur, vulgare që i merr mendtë shumë njerëzve. Njerëzit janë fokusuar në analizimin e tij, duke i hedhur gurë, por duke harruar të fokusohen në kuptimin e nënkuptuar që autori dëshiron të përcjellë me amullinë plot amulli.

Të goditesh me gurë nga këshilli për një poezi të shkruar më shumë se 19 vjet më parë është, për mendimin tim, po aq e keqe sa një konfrontim kulturor revizionist. Do të vrasë emocionet e kompozitorit dhe do t’i bëjë shumë njerëz të tjerë që synojnë të shkruajnë poezi të panikohen, panikohen dhe do të jenë jashtëzakonisht të zhytur në mendime kur të shkruajnë, sepse të gjithë kanë të drejtë të ngrihen dhe të qortojnë autorin, të analizojnë nga fjalët në histori private. jeta.

Kohët e fundit, opinioni publik është ndezur edhe një herë në lidhje me përmbajtjen e “poemës” Vrima historike e autorit Nguyen Huu Hong Minh (lindur në 1972 në Da Nang, me origjinë nga Quang Binh, tani jeton dhe punon në Vietnam). në qytetin Ho Chi Minh). Në fillim, lavdërimet dhe kritikat për artikullin LTLS u bënë në rrjetin social Facebook pasi një poet i moshuar reflektoi se autori i kësaj “poeme” nuk e meritonte të anëtarësohej në Shoqatën e Shkrimtarëve të Vietnamit (Nguyen Huu Hong Minh kishte vendosur të hynte Shoqata e Shkrimtarëve të Vietnamit). Shoqata në 2021, por ende e pa shpallur), më pas rasti u përhap, një numër agjencish shtypi u përfshinë, duke krijuar një temë të nxehtë të diskutueshme kohët e fundit.

Në përgjithësi, ekspertët thonë se artikulli i mësipërm nuk është një poezi, sepse sipas konceptit: “Poezia është një formë arti që përdor fjalët në gjuhë si material, dhe përzgjedhja e fjalëve dhe kombinimet e tyre janë të renditura në një logjikë të caktuar. formë për të krijuar imazhe ose tinguj estetikë për lexuesit dhe dëgjuesit” (Sipas Wikipedia). Ndërkohë, artikulli i LTLS përmban shumë fjalë vulgare, ide “të sëmura” ndaj shumë femrave dhe fyen nderin dhe dinjitetin e disa shkrimtareve dhe poeteve femra që përmenden drejtpërdrejt. Fatkeqësisht, disa shkrimtarë dhe artistë, për shkak të njohjes së tyre, e kanë “mbrojtur” verbërisht autorin e LTLS, duke thënë se kjo është një poezi novatore në stilin “Postmoderne” dhe se poeti ka të drejtën e lirisë. absolute në ” krijimit të gjuhës. Unë mendoj se kjo është një deklaratë e pasaktë. Ndonëse poeti është krijues i lirë i materialit gjuhësor, autori gjatë publikimit të poezisë për publikun duhet të respektojë dhe të drejtohet nga rregulloret, ligjet, kulturën dhe traditat e shoqërisë poetike. Ky ishte gabimi i parë i Nguyen Huu Hong Minh.

Shihni më shumë: Përvoja e udhëtimit në Laos me rrugë, Përvoja e udhëtimit në Laos nga a

Artikulli LTLS u shkrua dhe u botua nga Nguyen Huu Hong Minh në internet 19 vjet më parë. Në atë kohë dhe shumë kohë më vonë, siç pranon Nguyen Huu Hong Minh, atij iu desh të paguante një çmim shumë të rëndë. Deri më tani, me bujari dhe dashamirësi, janë qetësuar edhe shkrimtaret dhe poetet femra të përmendura në LTLS dhe nuk duan ta përsërisin këtë çështje. Por vetëm 19 vjet më vonë, pas zemërimit publik, Nguyen Huu Hong Minh pranoi sinqerisht në gazetën Tien Phong për arsyen e shkrimit të artikullit LTLS: “Është një histori e gjatë. Por nisi si një krizë e vërtetë dhe më bëri shumë presion, si një shpërthim. Deri në një presion të caktuar, vazhdova të shkruaja pa vetëdije, pa mundur të kontrolloja pse kjo fjali ishte kjo dhe ajo fjali. Jo deri tani, por pasi e rilexova, ende nuk mund të shpjegoj pse e kam shkruar kështu. Ndodhi sikur i ra fitilja e krijuesit, nuk e desha. E kuptoj indinjatën e shumë lexuesve. Kur e lexova përsëri, u trondita, pse e shkrova këtë artikull? Është një gjendje e të qenit jashtë kontrollit.” Nëpërmjet pranimit “të sinqertë” të Nguyen Huu Hong Minh se ai e shkroi poezinë e mësipërme në një gjendje të humbjes mendore, tregon mungesën e guximit të Nguyen Huu Hong Minh. Ky është gabimi i dytë i Nguyen Huu Hong Minh.

Veç kësaj, ka edhe një çështje tjetër për të cilën dua të flas në këtë event, pra me zakonin e përdorimit të rrjeteve sociale, duket se komuniteti online është gati të sulmojë dhe të sulmojë me fjalë të pakontrolluara.” ndodh një incident letrar. Shumë njerëz mendojnë se kjo reflekton se publiku është ende i “interesuar” për poezinë dhe letërsinë. Mendoj se kjo është një mënyrë jetese jo e shëndetshme, kritikë letrare, mungesë arsyeje, joshkencore, zemërim i tepërt!